Duna

Het was een belangrijke dag voor Duna. Ze zou binnenkort naar de peuterspeelzaal gaan en dan was ze toch eigenlijk te groot voor een speen. Een passende ceremonie begeleidde het belangrijke moment van afscheid. Het hele gezin, pappa, mamma, zus en Duna stonden op de brug over de gracht. De speen met ‘I love mama’ was vastgebonden aan het staartje van een knalrode ballon, die vrolijk knipoogde in het avondzonlicht. Duna zei dapper ‘dag speen, ik word nu groot, jij moet nu weg en duwde de ballon met bemanning kordaat over de reling. De plechtigheid werd thuis afgesloten met haar lievelingspizza.

Die avond was het moeilijk slapen. Het werd 8, 9, 10, 11, 12, 1 uur. Ze riep, huilde, krijste en alle knuffels, zelfs haar lievelingskonijn, werden woedend uit bed gegooid. Uiteindelijk viel ze om 2 uur uitgeput in slaap. Tot 4.30 uur. .. waarna de orkaan opnieuw opstak.

Om haar een beetje af te leiden gingen moeder en dochter de volgende dag op fiets en loopfiets naar Artis. Twee wit weggetrokken gezichten keken uitgeput naar de beweeglijke apen, die opgewonden conversaties met elkaar voerden. Het bezoek leek een goed idee te zijn geweest. Maar op het moment van vertrek wierp Duna zich op de grond. Ergens in haar tenen had ze nog wat energie gevonden. Met grote uithalen krijste ze ‘Ik wil niet op de loopfiets. Ik wil niet opstaan. Ik wil mijn SPEEN!!! Ouders met voorbeeldige kinderen liepen afkeurend kijkend langs hen heen. Haar moeder werd steeds wanhopiger. Ze reageerde streng, ‘NEEE’, lief, ‘NEEE’, overtuigend, ‘NEEE’, dwingend, ‘NEEE’, chanterend, ‘NEEE’, woedend, ‘NEEE’! Duna was niet meer te bereiken. Ze stampte, schokte en stompte. De wanhoop stroomde over haar gezicht, haar lichaampje stond strak als een overrijpe kiwi.

Toen ze eindelijk thuis waren, viel Duna uitgeput op de bank in slaap. Bij mijn binnenkomst zei mijn vriendin beschaamd tegen me ‘Ik moest echt mijn handen in mijn jaszak houden om haar niet te slaan. Maar ik begrijp het wel. Het is gewoon haar eerste verslaving. Had je mij moeten zien toen ik stopte met roken.’