Mijn stad huilt. De afgelopen dagen hebben er beangstigende taferelen afgespeeld, waarin mensen elkaar bedreigden, achtervolgden, in elkaar sloegen. De enorm sterke politiemacht van 800 man stond machteloos tegenover de onverwachte hit and run techniek van jongens op scooters. Den Haag gooide olie op het vuur door groeperingen tegen elkaar uit te spelen. De burgemeester, met het hart op de goede plaats, houdt gelukkig stand en doet wat ze kan binnen de rechtsstaat. Zorgen voor veiligheid van de Joodse gemeenschap, en zorgen voor veiligheid van de Moslim gemeenschap. Is deze uitbarsting een teken van de toenemende normalisering van het altijd al aanwezig sluimerende anti-semitisme of is het een uiting van het er niet volledig bij mogen horen? Of, of, of…..

Op weg naar de Gouden Schaar kom ik mijn oude Joodse buurvrouw tegen. Ze is verdrietig. Ze heeft dertig jaar als vrijwilliger gewerkt om mensen op te vangen na geweldsdelicten. Ze kent de trauma’s, zowel van de slachtoffers, als van haarzelf. ‘Mijn moeder heeft me altijd verboden in het openbaar te zeggen dat ik Joods ben.’

Mo geeft me de gerepareerde en gestoomde broek terug. We spreken beiden ons verdriet uit over wat er gebeurt in onze stad. Zijn 8-jarige zoontje Aznov staat stil te kijken. Ik hoop en wens hem een goede toekomst in onze gemeenschappelijke stad.

In de supermarkt hoor ik een man een gesprek afmaken. ‘Jij moet volhouden, zij moet uithouden en ik moet inhouden.’ Het is wat we allemaal moeten doen.

Een gemeentereinigingskarretje staat op de Noordermarkt. Bryan spuit vrolijke gekleurde letters van het plein. Ik probeer te ontcijferen wat er stond, en hij laat me een foto van de tekst zien voordat hij aan de slag ging. ‘Somewhere there is a sparkle to find within.’ Ik ben blij met de positieve tekst, maar hij zegt dat hij alles moet wegspuiten, ook het goede. Foto’s van alle uitingen worden doorgegeven aan de Gemeente Amsterdam. Hij vraagt me of ik in God geloof. ‘Wij kunnen de duivel wel de schuld geven, maar de duivel zit in onszelf. Die moeten we bestrijden. God heeft de mensheid al een keer weggevaagd omdat hij niet blij was met zijn creatie*. Je moet je leven aan God geven. We moeten voor elkaar zorgen, het samen doen. De overheid speelt een gevaarlijk spel, terwijl ze een voorbeeld moet zijn. Deze opruiing moet stoppen.’

Vier reacties van Amsterdammers die van de stad houden in twintig minuten. Ik ben verdrietig, maar gelukkig zijn er zoveel goede Amsterdammers, in alle lagen van de maatschappij. We moeten het met elkaar doen.

*(voor de niet bijbelvasten onder ons: de zondvloed, waaraan Noach en zijn familie en dieren aan ontsnapten door het bouwen voor een ark).